3 jaar geleden begon Vanessa De Belder met haar creatief bijberoep ‘AMB8 Design‘. Daarmee verwerkt ze wol op natuurlijke manier. Het is een heel proces van scheren, sorteren, wassen, kaarden, spinnen, twijnen, wolwinden, wol op natuurlijke wijze kleuren. Vanessa geeft ook workshops en verhuurt materiaal zoals een spinnewiel of een kaardmolen.
Gesprek met Vanessa De Belder van Amb8 Design
In 2014 hebben we de kans gekregen om zelf op een boerderij te wonen voor een aantal jaren. Daar hadden wij zelf ook een kudde schapen, in mei gingen we die scheren en ik had sowieso al heel veel affiniteit met wol, er stond een spinnewiel op zolder en zo is dat begonnen eigenlijk. Ik ben zelf beginnen spinnen en nooit meer gestopt. We wonen nu ook niet meer op een kinderboerderij, maar ja, ik heb nog altijd contact met verschillende boeren, waar ik dan de wol van lama’s, alpaca’s of verschillende schapensoorten kan gaan ophalen en een drietal jaar geleden heb ik van mijn man met Kerst en Nieuwjaar een startpakket gekregen. Er zat een logo in, een naam, een btw-nummer, naamkaartjes, een e-mailadres, … en zo is Amb8 (Design) geboren.
Dat wol verven, dat gebeurt op een volledig natuurlijke manier …
Dat ze volledig natuurlijke manier gifvrij en we doorlopen samen met alle cursisten die inschrijven het volledige proces, van beitsen om de kleurvastheid of de kleur goed op te nemen, te hebben en dan een aantal kleurbaden die we gedurende heel de dag samen voorbereiden en de wol ook kleuren.
Als je dan geen chemische stoffen gebruikt, wat gebruik je dan wel om te kleuren?
Wol verven kan bijvoorbeeld met eikels. In de herfst vind je mij heel vaak in het bos om eikels te gaan rapen. Dat kan ook met campeche of blauwhout, dat is kernhout van een bepaalde boom uit Mexico, maar dat kan ook met avocadoschillen, met uischillen, met brandnetel, alles wat je in de natuur vindt daar kan je mee verven.
Is dat eigenlijk moeilijk want je geeft workshops, kan iedereen dat leren?
Ja, maar het is wel heel belangrijk dat je een aantal processen respecteert dn dat je de tijden ook respecteert. Sommige kleurbaden moet je 45 minuten laten rijpen alvorens je ze wol er in legt. hun Als je bijvoorbeeld je wol niet beitst op voorhand, dan is de kleurvastheid ook niet gegarandeerd en dan gaat de wol ook verkleuren na verloop van tijd, dus er zijn echt wel een aantal dingen die je moet doorlopen en die je niet mag vergeten, en dat is wat we door heel die dag doen. Tijden respecteren, de verschillende processen nog eens belichten en het samen doen, vooral samen doen.
Moet je dan ook materiaal hebben? Denk ik aan bijvoorbeeld een spinnewiel of zo?
Ja om wol te spinnen heb je zowel wol als spinnewielen nodig, maar ook kaardmolen bijvoorbeeld, een molenhaspel om strengen te kunnen maken en ook voor wol verven heb je heel wat materialen nodig, van weegschaaltje tot verschillende potjes tot glazen bokalen tot kleurstoffen zelf, maar dat is ook iets wat ik in het begin van de workshop ruim de tijd aan besteed, om door te geven wat je allemaal nodig hebt en wat er allemaal belangrijk is en na de cursus krijg je ook een volledig werkdocument mee met een kleurschema, met een lijst van benodigde materialen, met de verschillende recepten die we die dag gedaan hebben …
Het is ook al een heel oud ambachten …
Klopt! Ja een van de oudste ambachten denk ik is het wol verwerken. Dat werd vroeger bij de Vikingen al gebruikt om de zeilen van de boter te maken, maar ook voor kledij is dat iets dat al eeuwen en oud bestaat en het is een enorm rustgevende ambacht. Het is niet makkelijk om te leren en in begin vraagt dat heel veel oefening, maar eens je ermee weg bent, is het super om te doen en geeft het echt rust.
Mensen die jouw producten willen zien, want je verkoopt ook producten, waar kunnen die terecht?
Op dit moment liggen al mijn handgemaakte spullen, de wol, de zorgenpopjes, de hand gemaakte kledij en truien in Antwerps Talent, ‘een etalier’ wordt het genoemd, een verzameling van jonge ontwerpers, jonge ondernemers, ambachtslieden en daar kan je de spullen vinden.
En die ‘zorgenpopjes’ wat is dat eigenlijk?
Zorgenpopjes die maak ik ook al, nog van voor 2014, nog voordat ik wol ben beginnen verwerken, van restjes, stofrestjes, van ritsen en knopen enzovoort, een gebruik uit Guatemala. Daar krijgen de kindjes die geboren worden in de bergdorpen onmiddellijk en zorgenpopje en in dat mondje kunnen zij hun emoties wegsteken en ze op die manier ook weg knuffelen als ze gaan slapen.