Hebzuchtige reuzen, woelige liefdesavonturen, demonen en helden… Als je denkt dat je dat niet in een museum kan vinden, dan ben je mis. In het jaar van zijn 10e verjaardag pakt het MAS uit met spannende en ontroerende verhalen uit Antwerpen. Samen met schrijver en theatermaker Dimitri Leue voert het museum de collectiestukken op in een meeslepend luisterspel met de toepasselijke naam ‘Luister‘. Curator Liene Conard vertelt het verhaal.
Gesprek met Liene Conard van het MAS
De tentoonstelling heet ‘Luister’ en het gaat over de verhalen die hebben gevonden in de stad en dat kan je heel breed nemen, het zijn typische Antwerpse verhalen die hier verteld worden, maar ook verhalen uit andere gemeenschappen, uit andere culturen die we hier een plek geven.
Vertel zo eens een verhaal in het kort van waarover kan het gaan …
Een mooi, maar misschien ook wel een heel treurig verhaal is het verhaal van de verliefden van de kathedraal. Begin 20ste eeuw is er een koppel van de kathedraal gesprongen omdat ze zo verliefd waren op elkaar dat ze geen enkele andere uitweg zagen, het is een beetje het Romeo en Julia verhaal van Antwerpen, we hebben daar een postkaartje van in de collectie zitten en we ondersteunen dat met allemaal objecten die over de liefde gaan. En de verhalen zelf die zijn eigenlijk bewerkt door Dimitri Leue en Dimitri Leue heeft elk verhaal in zijn eigentijdse fictief jasje gestoken en zo bezoek je eigenlijk de tentoonstelling.
Vertelt hij ook die verhalen?
Neen, Dimitri Leue heeft die verhalen geschreven en Tine Embrechts spreekt de verhalen in. Zij geeft eigenlijk haar stem aan het hoofdpersonage. Het hoofdpersonage is Kameleonie, dat is een meisje dat zich zodanig hard kan inleven in verhalen, dat het soms gevaarlijk wordt of moeilijk wordt en we vragen aan de bezoekers om in de huid van Kameleonie te treden en eigenlijk die verhalen vanuit haar perspectief te beleven.
Op basis van wat zijn die verhalen geselecteerd?
We zijn gaan samenzitten met de verschillende districten in Antwerpen en hebben zo honderden en honderden en honderden verhalen verzameld. Daarnaast hebben natuurlijk ook onze eigen research gedaan wat we in de collecties vonden we zijn in gesprek gegaan met verschillende gemeenschappen en daaruit hebben we er 12 geselecteerd, dus het was een heel heel Huzarenstukje, maar het is toch gelukt en in die 12 verhalen zijn ja een hele goede mix aan Antwerpse, wereld-, fictie- en non-fictieverhalen bovengekomen.
Maar het moet allemaal een link hebben met Antwerpen?
Het heeft allemaal een link met Antwerpen. We hebben alle verhalen gevonden in de stad. Dus ze worden nu nog altijd doorverteld van generatie op generatie in verschillende huishoudens …
In hoop dat ze nog vele jaren, tientallen jaren zullen blijven door leven …
Absoluut ja en dat we daar een steentje zouden kunnen bijdragen.
Ik kan aannemen dat er veel meer verhalen boven zijn gekomen dan dat er hier getoond en beluisterd kunnen worden.
Ja, dat klopt de verhalen die we hier niet kunnen vertellen in de tentoonstellingszaal, daar hebben we een illustratrice voor onder de arm genomen, Shamisa Debroey, en zij heeft eigenlijk geprobeerd om bij elk verhaal een illustratie te maken en die illustraties kan je zien op het einde tentoonstelling en kan je ook lezen in die je daar nog interesse in hebt.