Paulien Verheyen is illustrator en grafisch ontwerper. Ze tekent, maakt covers voor boeken en ontwerpt, deels voor zichzelf, deels in opdracht van. Haar werk is heel expliciet en ze laat zich vaak inspireren door angst, angst die veel bij jongeren leeft. Je kunt haar werk zien op de sociale media of op haar website paulienverheyen.com
Gesprek met Paulien Verheyen
Ik illustreer voor een groot stuk,
Illustraties, dan denk je direct aan opdrachten van … maar ik doe ook heel veel projectjes voor mijzelf, dus ik ben eigenlijk heel digitaal bezig, maar ik werk ook wel manueel. Ik heb eindelijk een schildersezel aangeschaft dus ja ik ga ook terug wat meer handmatig beginnen werken.
Zie je jezelf als kunstenaar of eerder als ontwerper?
Dat is een goede vraag, dan ga ik wel een beetje moeten uitweiden, maar in het Nederlands vind ik het woord kunstenaar heel geladen, een heel geladen woord, je hebt aan de ene kant is er een soort van negativiteit dat er aan hangt, aan de andere kant is er ook een grootsheid die er aan hangt. Ge kunt u zelf bijna geen kunstenaar noemen. Er hangt echt schroom rond dat woord, heb ik de indruk. In het Engels of het Frans is dat minder, dan is dat gewoon ‘artiest’ zoals wij ‘artiest’ hebben. Dat is zo veel minder zwaar, maar als je erover nadenkt, ik doe wel heel veel op mijn eigen en voor mezelf, ben je dan een kunstenaar? Misschien wel…
Je werken zijn alleszins heel expliciet.
Ze zijn expliciet, ja dat klopt. Ik werk heel graag rond sociale thema’s, rond culturele thema’s en ook heel veel zelfreflectie en dat wordt inderdaad heel vaak expliciet. Ik denk dat dat die … ja, dat is denk ik voor een groot stuk begonnen omdat ik voor mijn derde jaar aan de academie heb ik toen een project gedaan rond het Schipperskwartier in Antwerpen en toen is die, zo het vrouwelijke lichaam – ik was er misschien al wel mee bezig – maar toen is dat heel expliciet geworden en ik heb nu als ik zelfportretten teken, dan wordt dat ook vaak naakt, dat is een soort van puurheid of zo dat ik er zo fijn aan vind, denk ik.
Je werkt ook veel rond angst, daar heb je een projectje rond …
Ja ik heb zelf een beetje gesukkeld met mentale gezondheid, ik denk heel veel mensen en ik heb toen … ik had heel veel paniekaanvallen ik heb dat toen geprobeerd om eens te verwoorden en op te schrijven hoe voelt dat nu heb en wat heb ik nu net meegemaakt en dat bracht heel veel verlichting voor mij om dat eens echt te benoemen en ik heb daar toen een illustratie over gemaakt en dat voelde echt als een soort van bevrijding en ik heb toen mensen uitgenodigd, mijn volgers, ik heb er niet zo veel maar, ik heb die toen uitgenodigd om hun ervaringen te delen.
En ik merkte toen dat er echt super veel goede vrienden van mij ook echt mijn paniekaanvallen zitten … We praten misschien wel over onze mentale gezondheid, dat wordt er zo wat ingedramd, we moeten erover praten, maar over die angsten, omdat die zo irrationeel zijn misschien, dat spreken we niet uit, niet zo expliciet.
Dus voila, er hebben heel wat mensen hun ervaringen gedeeld, sommige anoniem, sommige met hun naam en mensen die wat hoe kunnen schrijven bijvoorbeeld en daar heb ik dan altijd illustraties bij gemaakt.
Zitten veel jongeren met angsten, angsten voor de toekomst?
Ja sowieso!
Aan de ene kant onze generatie en de generatie onder ons, is heel hard opgegroeid met sociale media en wereldnieuws er wordt overrompeld met nieuws, tegelijkertijd heb je dan ook nog de angst voor het klimaat, wat helemaal naar de vaantjes aan het gaan is, we hebben er letterlijk in de lagere school aangeleerd gekregen. We zijn het aan het verpesten het klimaat, dat leer je letterlijk als 8 jaar al en doorheen uw jaren als je opgroeit, merk je dat er echt niets aan verandert, er gebeurt niks … Dus die angsten waar veel jongeren mee kampen gaan niet per se over het klimaat, maar er is gewoon al van jongs af aan een soort van misschien ja uw houvast of zo is toch gewoon de wereld en dat je gaat kunnen overleven, maar er zit dan al een twijfel in, van begins af aan dus …
Er is misschien een overaanbod aan informatie via sociale media?
Absoluut ja sowieso en dat zorgt ook voor veel connectie hé, het is kei-leuk. Ik denk zeker voor mensen die zich als buitenbeentje beschouwen, die konden vroeger misschien je minder gemakkelijk hun ‘klik’ vinden. Nu kun je dat via sociale media gemakkelijker met iedereen van de wereld als je zowat in een niche interesse hebt of zo. Dus er zijn er ook positieve dingen aan, maar het negatieve is natuurlijk de hele tijd informatie krijgt, informatie die … want je wil dat ook lezen, ik zit ook heel de tijd het nieuws te lezen, dus aan de ene kant is het die drang om voor meer informatie en tegelijkertijd … het is dus niet altijd plezant wat er gebeurt met natuurlijk.
Mensen die jou aan het werk kunnen zien of jouw werken willen zien waar kunnen die terecht?
Ik zit op Instagram, dus mijn naam is gewoon Paulien Verheyen en ik heb ook een website die ik probeer om goed te onderhouden, ook gewoon PaulienVerheyen.com, het is gemakkelijk om te onthouden, maar vooral op Instagram heb je echt veel werk of ik probeer dat toch te doen.